شاعر : محمدحسین رحیمیان نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : غزل
گرچه بیمنت همیشه نانرسانی میکنی جور دیگر فـاطـمیه مهـربـانی میکنی نیستی درظاهر اما باطناً لطف توهستظاهری وباطنی صاحب زمانی میکنی
روضه زهرا کجا،پَستی شبیه من کجا آبـرودارجهـان!پـادرمـیانی میکنی؟
باز آقا جمع کردی نوکران را دور هم بازداری نام زهـرارا جهـانیمیکنی
بازهم شرمنده از،مهماننوازیت شدیم باز هـم مثـل محـرم،میـزبـانی میکنی باز هم داری به عشق مادرت،به این روزها ما شکـسته بـالها را آسـمـانی میکنی
نیـستـم لایـق مرا راهـم دهی،یـادم نما هرکجا اینروز وشبها روضهخوانی میکنی
عرشمیریزد بهم،آقا تو وقتی گریه بر یـاس هجـدهسالۀ قـامت کمانی میکنی